🌟 จากทุ่งนาถึงแดนธรรม 🌟
สมความปรารถนา
...กว่าที่คุณยายของเราจะเข้าถึงพระธรรมกายได้ก็ต้องอาศัยความเพียรความอดทนและความเสียสละยอมทนทุกอย่างท่านต้องทำอย่างจริงจังต่อเนื่องกันแล้วในที่สุดท่านก็สมหวัง...
🌟 สะพานเชื่อมวัดปากน้ำหลังจากที่ได้ยินได้ฟังกิตติศัพท์ของหลวงปู่วัดปากน้ำแล้ว คุณยายก็สืบดูว่าใครจะพาท่านไปถึงครูบาอาจารย์ได้ แล้วท่านก็ทราบมาว่าคุณนายเลี้ยบ ซึ่งเป็นอุปัฏฐากคนสำคัญคนหนึ่งของวัดปากน้ำ สามารถเป็นสะพานเชื่อมให้ท่านได้
คุณนายเลี้ยบเป็น เศรษฐินี ที่ไปทำบุญเลี้ยงพระที่วัดปากน้ำ เป็นประจำ เป็นกองเสบียงสำคัญคนหนึ่ง ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านจึงตั้งใจว่า จะต้องไปอยู่ที่บ้านของคุณนายเลี้ยบให้ได้ เสียก่อน
เพราะท่านคิดไปตามขั้นตอนว่าท่านยังไม่รู้จักใคร หากไปวัดปากน้ำเองโดยตรงอาจจะไม่มีใครรับเอาไว้ เนื่องจากท่านเองก็ไม่ได้เรียนหนังสือ อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้
เมื่อคุณยายไปถึงบ้านคุณนายเลี้ยบ ท่านก็ยอมตนเป็นคนรับใช้ ทั้งที่อยู่บ้านแล้วมีอิสระ แต่ท่านก็ยอมสละทุกสิ่ง ถึงกระทั่งยอมเป็นคนรับใช้เศรษฐินีท่านนี้
ด้วยเพียงหวังว่าคุณนายจะเป็นประดุจสะพานเชื่อมพาท่านไปวัดปากน้ำ ภาษีเจริญเพื่อเรียนวิชชาธรรมกายท่านศึกษาลู่ทางและวางแผนคิดการใหญ่ไปถึงขนาดนั้น
ถือได้ว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลยที่ คนมีฐานะพออยู่พอกินไม่เดือดร้อนด้วย เรื่องใดๆ กินอยู่แต่พอดีในวิถีชีวิตสังคมเกษตรกรรม จะต้องมายอมตนเป็นคนรับใช้ถึงขนาดนี้
ด้วยความที่คุณยายเป็นคนมีระบบ มีระเบียบและรักความสะอาดมาตั้งแต่ยังเยาว์วัย ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ใดก็จะทำหน้าที่พิชิตความสกปรกในทุกหนทุกแห่ง ท่านทนไม่ได้ที่จะเห็นความไม่สะอาด
แม้ว่างานที่บ้านคุณนายเลี้ยบจะเป็นงานของคนรับใช้ แต่ท่านก็อดทนทำด้วยความเพียร ตั้งใจทำความดี
จนกระทั่งเจ้าของบ้านรักใคร่เอ็นดูไว้เนื้อเชื่อใจท่านทำงานหนักเป็นสองถึงสามเท่าเมื่อเทียบกับคนรับใช้อื่นๆ ด้วยความขยันหมั่นเพียรมี
ระบบระเบียบจึงทำให้ท่านสามารถดูแลบ้านได้เป็นอย่างดี
ความดีงามของท่านนี้เองทำให้ท่านได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าคนดูแลรับใช้เป็นผู้จัดการบ้านที่ดูแลทุกอย่าง และคนรับใช้คนอื่นๆ ที่อยู่มาก่อนก็ต้องกลายเป็นลูกน้องของท่านกันหมด
คุณนายเลี้ยบไว้วางใจท่านมากถึงขนาดมอบกุญแจห้องเก็บกำปั่นเงิน
และทรัพย์สมบัติทั้งหมด ซึ่งเป็นห้องสำคัญที่สุดให้ท่านดูแล กุญแจดอกสำคัญนี้สามารถไขเปิดเอาสมบัติต่างๆ ได้ทั้งหมด
แม้คุณยายจะสามารถเดินเข้าออกได้ตลอด แต่ท่านก็เข้าไปเพื่อทำหน้าที่รักษาความสะอาดเท่านั้นเพราะท่านเป็นที่หนึ่งในด้านความซื่อสัตย์สุจริต
ความดีของท่านจึงเป็นที่ยอมรับของคุณนายเลี้ยบซึ่งหวังอยากให้ท่านอยู่รับใช้ใกล้ชิดจนตลอดชีวิตคุณยายทำความดีมากมายถึงขนาดนี้
ก็เพราะ หวังจะชนะใจเจ้าของบ้านให้ได้ เพื่อที่เจ้าของบ้านจะได้พาท่านไปพบครูบาอาจารย์คือพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ
แล้วในที่สุดโอกาสก็มาถึง เมื่อวันหนึ่งเจ้าของบ้านได้อนุญาตให้ไปนั่งสมาธิด้วยกันบนดาดฟ้าถือเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่สำหรับคุณยายเพราะท่านมาที่นี่ก็เพื่อการนี้ เพื่อให้ที่นี่เป็นประดุจสะพานเชื่อมข้ามไปถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ผู้ที่จะถ่ายทอดวิชชาธรรมกายให้กับท่านเท่านั้นเอง
เอาไปได้แต่..บุญบาป
คุณยายพูดกับอดีตเทศมนตรีจังหวัดศรีสะเกษว่า...คนมียศมีตำแหน่งเวลาเข้าวัด ยศให้วางทิ้งไว้ มันเป็นเรื่องของโลก เวลาตายไปก็เอาติดตัวไปด้วยไม่ได้ ต้องทิ้งไว้ ที่จะเอาติดตัวไปได้ก็คือ...บุญกับบาปเท่านั้น คนมียศก็คือคนสวมหัวโขน พอถอดหัวโขนออก ก็ไม่มีใครสนใจ เหมือนคนตอนหมดยศแล้ว อะไร ๆ ก็ไม่แน่ ที่แน่ ๆ คือ บุญและบาปเท่านั้น ทุกอย่างขึ้นอยู่กับบุญและบาป
คำสอนคุณยาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น